Worki stomijne Coloplast SenSura Mio 2 op x 30 szt. -42%. 350,00 zł. cena z 30 dni. 200, 00 zł. PROMOCJA. Prywatny sprzedawca. KUP TERAZ z Allegro Lokalnie.
Witam wszystkich serdecznie, Mam 25 lat. Z racji pojawiającej się na papierze toaletowym krwi udałem się prywatnie do proktologa. W połowie września w badaniu per rectum, a później endoskopowym (REKTOSKOPIA) zdiagnozowano u mnie hemoroidy 1/2 st. W badaniu napisano, iż "na oglądanym odcinku błona śluzowa jelita bladoróżowa o prawidłowym rysunku naczyniowym". W międzyczasie profilaktycznie przeprowadziłem serię badań tj. badanie ogólne i posiew MOCZU; badanie ogólne i posiew KAŁU; badanie KAŁU w kierunku lamblii i pasożytów(x3); badanie mykologiczne KAŁU (grzyby). Wszystkie wyniki były W NORMIE czyli nie znaleziono niczego złego. W przeciągu 2,5 miesiąca zrobiłem sobie również dwa razy MORFOLOGIĘ, której wyniki były następujące: Wrzesień 2012: Hematokryt: 41 norma: 40-54 Krwinki czerwone: norma: Hemoglobina: norma 14-18 Krwinki białe: norma 4-10 Listopad 2012: Hematokryt: 44 norma: 40-54 Krwinki czerwone: norma: Hemoglobina: norma 14-18 Krwinki białe: norma Poziom OB na poziomie: 3 Miałem również wykonane USG JAMY BRZUSZNEJ, w którym napisano "duże naczynia jamy brzusznej prawidłowej szerokości. Nie stwierdzam powiększonych węzłów chłonnych w jamie brzusznej. ŚCIANY JELITA CIENKIEGO I GRUBEGO PRAWIDŁOWE" Wypisałem to wszystko, ponieważ od 2 miesięcy cierpię z powodu częstych i obfitych gazów, które występują bardzo różnie (czasami nawet podczas jedzenia lub na czczo po przebudzeniu). Od czasu do czasu zdarza mi się oddać ołówkowaty stolec (szerokość małego palca), który zazwyczaj następuję jednak tuż po normalnym, 2,5 centymetrowym (czyli najpierw ten wiekszy normalny, a potem dwa cienkie). Cieńszy stolec zdarza się średnio 1/3 tygodnie, gazy są cały czas. Poza tym nie mam biegunek ani zaparć (toaleta raz dziennie, codziennie). Od czasu do czasu pojawia się ta nieszczęsna krew z (mam nadzieję) hemoroidów. Martwią mnie bardzo te gazy i co prawda sporadyczne (ale jednak) ołówkowate stolce,a cały strach potęguje we mnie ta powracająca krew. Czy przy takich wynikach,a przede wszystkim wynikach MORFOLOGII, REKSTOSKOPII i USG, możliwym jest abym ja lub któryś z tych dwóch dotychczas diagnozujących mnie lekarzy (PROKTOLOG I GASTROENTEROLOG) przeoczył jakieś zmiany nowotworowe w jelicie? Czy naprawdę nadmierna ilość gazów i te sporadycznie cienkie stolce mogą być objawem raka jelita grubego? Czy przy tych wynikach mądrym będzie poddanie się ostatecznie kolonoskopii? Pozdrawiam serdecznie Tomek Worek stomijny Aurega 1 Convex Light jest jednoczęściowym workiem przeznaczonym do zaopatrzenia stomii wklęsłych, płaskich i przechylonych. Specjalnie wyprofilowana wypukłość przylepca sprawia, że doskonale nadaje się on do zaopatrzenia najbardziej problematycznych rodzajów stomii, gdzie występują częste problemy z podciekaniem. Układ pokarmowy człowieka składa się z przewodu pokarmowego (o długości od 6 do metrów) oraz gruczołów trawiennych (wątroba, trzustka). Jego głównym zadaniem jest pobieranie pokarmu, trawienie i wchłanianie składników odżywczych, witamin i minerałów oraz wydalanie składników, które nie zostały przyswojone. U osób zdrowych powyższy akt przebiega sprawnie i bez komplikacji. Zupełnie inaczej wygląda sytuacja wśród osób u których doszło do pojawienia się choroby w obrębie przewodu pokarmowego, a w szczególności jelit. Chorzy z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit lub z guzami nowotworowymi zlokalizowanymi w dolnej części przewodu pokarmowego często wymagają interwencji chirurgicznej i związanej z tym faktem procedury wyłonienia stomii. Stomia jelitowa czyli tzw. sztuczny odbyt jest celowym, chirurgicznym połączeniem światła narządu jamistego i powierzchni skóry bądź błony śluzowej. Wykonuje się ją przez wyłonienie zachowanego końca jelita poprzez rozcięcie powłok brzusznych na zewnątrz jamy brzusznej, następnie wywinięcie śluzówki jelita oraz zeszycie jej ze skórą [1]. Stomia jelitowa nazywana jest często również sztucznym lub brzusznym odbytem. Stomia może zostać wywołana na jelicie grubym (kolostomia) lub jelicie cienkim (ileostomia), a w skutek połączenia światła układu moczowego ze skórą brzucha jest wyłaniania tzw. urostomia. [2] Mimo, że wykonanie stomii wiąże się ze skróceniem przewodu pokarmowego (a co za tym idzie skrócenia czasu drogi trawienia pobranego pokarmu), to takie postępowanie niejednokrotnie pozwala uratować zdrowie wielu chorym i pozwala cieszyć się życiem. Przestrzeganie właściwych zasad higieny oraz odpowiedni sposób odżywiania odgrywają ważną rolę w codziennym życiu stomików. STOMIA JELITOWA – SZTUCZNY ODBYT – BUDOWA I RODZAJE Istnieje kilka kryteriów podziału stomii jelitowej, jednak do najważniejszy należą: kryterium czasowe (stomia jelitowa czasowa lub definitywna) oraz poziom jelita na którym będzie przeprowadzany zabieg (kolostomia, ileostomia) [4]. Ze względu na budowę stomii wyróżnia się stomię jednolufową (końcową), w przypadku której ujście przewodu pokarmowego kończy się na powłokach jamy brzusznej, a pozostała część jest wycięta lub ślepo zaszyta oraz stomię dwulufową (boczną), w której jeden otwór jest końcowym odcinkiem jelita, a drugi otwór jest naturalną drogą do odbytu [2,8]. KOLOSTOMIA to wyłonione jelito grube, najczęściej w obrębie okrężnicy esowatej. Stomia wykonywana jest najczęściej w momencie, gdy konieczne jest usunięcie końcowego odcinka jelita grubego (odbytnicy) np. z powodu choroby nowotworowej jelita [6]. Tego typu stomia jelitowa (sztuczny odbyt) umiejscowiona jest zazwyczaj po lewej stronie, poniżej pępka ma zazwyczaj lekko wydłużony okrągły kształt (kolor czerwony lub purpurowy), wystający na ok. powyżej poziomu skóry brzucha. Stolec powinien być uformowany i wydalany regularnie 1-2 razy w ciągu doby, a proces wydalania może być kontrolowany [7]. ILEOSTOMIA to wywinięcie i przyszycie do skóry wyłonionego jelita krętego (odcinka jelita grubego). Tego rodzaju sztuczny odbyt najczęściej jest okrągły w kolorze czerwonym i wystaje na ok. 3-4cm nad powierzchnię skóry. Treść jelitowa (o konsystencji półpłynnej lub papkowatej) wydalana jest przez cały czas, z wykorzystaniem stożka stomii jelita, który bezpośrednio chroni skórę przed uszkodzeniem, gdyż znajdują się w niej enzymy trawienne, które mogą podrażniać skórę [7,12]. A – kolostomia na okrężnicy zstępującej, B – kolostomia na okrężnicy wstępującej, C – ileostomia WSKAZANIA DO WYŁONIENIA STOMII JELITOWEJ Wyłonienie stomii jest często zabiegiem ratującym życie lub bezpośrednio przyczyniającym się do poprawy jego stanu. Zabieg wyłonienia sztucznego odbytu może być przeprowadzony z tzw. wskazań pilnych lub planowych [4]. Na ostateczną decyzję o wykonaniu stomii ma wpływ wiele czynników, często powiązanych ze sobą, m. in.: diagnoza choroby podstawowej i jej lokalizacja, rodzaj zastosowanej operacji, obecność i poziom zaawansowania zapalenia otrzewnej oraz stan ogólny pacjenta i choroby współistniejące jakie u niego występują [3]. Ponadto istotne znaczenia ma stopień wypełnienia kałem jelita grubego oraz doświadczenie i sprawność zespołu operującego [1]. Główne wskazania do wywołania kolostomii [2,5]: nowotwór jelita grubego (rak odbytnicy i okrężnicy) nieswoiste zapalenia jelit (choroba Leśniowskiego- Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) niedrożność mechaniczna jelit (najczęściej nowotworowa) powikłana choroba uchyłkowa okrężnicy rozlane kałowe zapalenie otrzewnej, będące wynikiem uszkodzenia jelita grubego lub perforacji spowodowanej zapaleniem uchyłków skutki urazów okrężnicy lub odbytnicy martwica ściany jelita w przebiegu jego niedokrwienia (np. skręt pętli esicy, operacje na aorcie) Główne wskazania do wyłonienia ileostomii [2,5]: nieswoiste zapalenia jelit (choroba Leśniowskiego- Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) zmiany będące następstwem niedokrwienia jelit uszkodzenia jelita grubego w wyniku urazu oraz jego niedrożność ciężka postać porażennej niedrożności jelita grubego (zespół Ogilvie) mnoga polipowatość rodzinna jelita grubego odbarczenie obwodowej części przewodu pokarmowego STOMIA JELITOWA – POWIKŁANIA I NASTĘPSTWA Powikłania oraz następstwa związane z wyłonieniem sztucznego odbytu są związane w głównej mierze z chorobą, z powodu której zabieg został wykonany, jego rozległości oraz umiejscowienia przetoki. Powikłania stomijne dzieli się na wczesne (niedokrwienie i martwica stomii, krwawienie, zakażenia okołostomijne, zwężenie stomii, wciągnięcie stomii) oraz późne (przepuklina okołostomijna, niedrożność, nawrót choroby) [2,7,12]. W przypadku stomii wyróżnia się również powikłania ogólnoustrojowe, które związane są z problemami metabolicznymi, psychologicznymi i seksuologicznymi [4]. Problemy psychologiczne osób z wyłonioną stomią związane są głównie z obniżeniem poczucia własnej wartości, mniejszym zaangażowaniem w kontakty międzyludzkie czy ograniczeniem pełnienia ról społecznych. Chorzy ze stomią często uważają się za gorszych i okaleczonych (blizna oraz widoczna stomia jelitowa). Aby zapobiec takim problemom należy wspierać chorego i wytwarzać pozytywną relację chorego z rodziną i znajomymi, tak aby pacjent nie czuł się gorszy z powodu swojej choroby [9]. Problemy seksualne związane są z celowym unikaniem kontaktów intymnych oraz spadkiem libido. Istotnym aspektem psychologicznym, pomagającym choremu na akceptację własnego ciała i choroby jest wsparcie ze strony partnera/partnerki. Należy pamiętać, że stomia jelitowa i sztuczny odbyt nie są przeciwwskazaniem do kontaktów seksualnych oraz rodzicielstwa, a fizjologiczne funkcjonowanie w sferze seksualności związane jest z aspektami biologicznymi, zdrowotnymi, psychologicznymi oraz społecznymi [4,10]. Prawdopodobieństwo powstania zaburzeń metabolicznych występuje u pacjentów, u których została wytworzona ileostomia. Związane jest to ze utrata płynów ustrojowych oraz elektrolitów. W przypadku wytworzenia ileostomii dochodzi do utraty funkcji, którą pełniło wcześniej jelito grube (wchłanianie wody, elektrolitów oraz formowanie stolca). Przez ileostomię wydalane jest nawet do 1000ml półpłynnej lub papkowatej treści, która ze względu na obecność enzymów trawiennych może podrażniać skórę. W przypadku gdy dojdzie do bakteryjnego lub wirusowego zakażenia jelit, objętość regularnie wydalanej treści można bardzo gwałtownie wzrosnąć i szybko doprowadzić do odwodnienia i wspomnianych wcześniej zaburzeń elektrolitowych. Dodatkowo nawracające i przewlekłe biegunki zwiększają ryzyko rozwoju kamicy żółciowej i moczanowej [10]. Należy wiedzieć, że zaburzenia związane z gospodarką wodno-elektrolitową nierozpoznane w odpowiednim czasie mogą być przyczyną poważnych zaburzeń ogólnoustrojowych [11]. Należy dodać, iż częściowa resekcja jelita cienkiego, może po latach powodować objawy niedoboru witaminy B12 i prowadzić tym samym do rozwoju niedokrwistości megaloblastycznej, objawów neurologicznych i psychicznych [13]. W związku z powyższym, w przypadku korzystania ze sztucznego odbytu ważną rolę odgrywa przestrzeganie przez stomików zasad higieny oraz odpowiednio zbilansowanej diety. PIELĘGNACJA SZTUCZNEGO ODBYTU – TRYB ŻYCIA STOMIKÓW Właściwa pielęgnacja stomii jelitowej pozwala na zmniejszenie ryzyka wystąpienia opisany wyżej powikłań. Podczas codziennej pielęgnacji sztucznego odbytu należy przestrzegać ściśle określonych zasad [2]: worek stomijny należy zawsze wymieniać w pomieszczeniu, gdzie znajduje się umywalka i toaleta, a wszystkie niezbędne rzeczy do wymiany worka należy przygotować przed jego odklejeniem podczas każdej wymiany worka należy dokładnie umyć skórę wodą i zwykłym mydłem następnie dokładnie osuszyć, a na umyte miejsce nie należy stosować tłustych kremów, balsamów, oliwek, gdyż uniemożliwiają przyczepienie nowego worka, po każdorazowej zmianie worka należy dokładnie umyć ręce, wraz ze stomią bez obaw można brać prysznic oraz kąpiel należy uważać, aby w bezpośredniej okolicy stomii nie było włosków, które utrudnią przyczepienie worka (należy tą okolice depilować golarką elektryczną, gdyż kremy depilacyjne często powodują alergie). Ważne, aby mieć świadomość, że stomia jelitowa w żaden sposób nie powinna wymuszać zmiany dotychczasowego trybu życia. U większości osób z wyłonionym sztucznym odbytem praca zawodowa nie stanowi przeszkód. Przeciwwskazane jest natomiast dźwiganie i/lub częste schylanie się. Osoby ze stomią nie mają ograniczeń związanych ze sposobem ubierania, mogą podróżować oraz kontynuować życie seksualne. Dozwolone jest uprawianie niemalże wszystkich rodzajów aktywności fizycznej (w tym pływanie w basenie i innych otwartych zbiornikach wodnych). Przeciwwskazane są jedynie sporty, które mogą doprowadzić do uszkodzenia stomii np. sztuki walki takie jak karate czy judo. Należy zawsze przed podjęciem jakiejś aktywności czy wyjściem z domy sprawdzić czy woreczek stomijny znajduje się na odpowiednim miejscu. STOMIA JELITOWA – DIETA I ŻYWIENIE Obecność stomii nie stanowi wskazania do stosowania specjalistycznej diety i przestrzegania rygorystycznych zaleceń żywieniowych. Wraz z upływem czasu osoba która przeszła zabieg potrafi wybrać, które produkty/potrawy dobrze toleruje i te, których powinna unikać. Przestrzeganie prostych zaleceń żywieniowych pomaga wyeliminować dolegliwości charakterystyczne dla tego stanu (wzdęcia, biegunka, zaparcia) oraz daje możliwość regulacji częstości wypróżnień. ZALECENIA ŻYWIENIOWE DLA STOMIKÓW BEZPOŚREDNIO PO OPERACJI Sposób odżywiania bezpośrednio po zabiegu operacyjnym związany jest z długością resekcji jelita oraz miejscem zespolenia (jelito cienkie lub grube). Aby uniknąć dyskomfortu związanego z nieodpowiednim doborem pokarmów tuż po wyłonieniu stomii należy wprowadzać do jadłospisu produkty/potrawy pojedynczo i w niewielkich ilościach oraz bardzo dokładnie obserwować reakcję/tolerancję przewodu pokarmowego. W momencie pojawienia się po spożyciu danego pokarmu np. wzdęć, nudności czy odczucia przelewania, próbę można powtórzyć po upływie kilku dni (zanim całkowicie zdecyduje się o wykluczeniu go z diety) . Należy pamiętać, że w przypadku usunięcia części jelita cienkiego, może dojść do zaburzenia trawienia tłuszczy, w związku z czym należy ograniczyć ich podaż wraz z codzienną dietą. Jednak po upływie kilku miesięcy pozostała po resekcji część jelita przejmie czynności trawienne i spożycie tłuszczu powinno być zgodne z normą fizjologiczną [5,13]. STOMIA JELITA – WSKAZÓWKI ŻYWIENIOWE PO PEŁNEJ REKONWALESCENCJI Po upływie kilku tygodniu od zabiegu wyłonienia sztucznego odbytu (dokładny okres czasu związany jest z indywidualnym stanem pacjenta) chory powinien spożywać posiłki powoli, dokładnie przeżuwając pokarm. Wszystkie posiłki (nie mniej niż 3 w ciągu doby) powinny być świeże, bez konserwantów i sztucznych barwników, spożywane w regularnych odstępach czasu, najlepiej o tej samej porze. Codzienna dieta stomika powinna być jak najbardziej urozmaicona oraz bogata w witaminy i składniki mineralne. Należy unikać pokarmów tłustych, smażonych, pieczonych i słodkich oraz tych, które nasilają perystaltykę jelit. W przypadku stomii wskazane jest wypijanie około 2 litrów płynów dziennie. Bardzo ważne miejsce w diecie stomików powinny mieć produkty, które zmniejszają ilość tworzących się gazów jelitowych i likwidują ich niekorzystny zapach oraz korzystnie wpływają na proces formowania stolca, są to: jogurty naturalne, kefiry i maślanki [5,13,14]. Osoby z wyłonioną stomią powinny unikać spożycia: napojów gazowanych, alkoholu (głównie piwa), nadmiernej ilości owoców i warzyw, zwłaszcza gazotwórczych (kapusta, groch, cebula, fasola, bób, szparagi), nadmiernej ilości słodyczy (głównie czekolady, cukierków i ciastek czekoladowych), dużej ilości jaj, ostrych przypraw, potraw pieczonych, smażonych i duszonych oraz potraw/produktów wzmagających perystaltykę jelit ( np. grube kasze, pieczywo razowe). Osoby z wyłonionym dostępem stomijnym często zmagają się z występowaniem biegunek, zaparć oraz odchodzeniem gazów o nieprzyjemny i krępującym zapachu. Wszystkie te niekorzystne dolegliwości w dużej mierze związane są z nieodpowiednim sposobem odżywiania. BIEGUNKA U STOMIKÓW W przypadku pacjentów z kolostomią biegunkę rozpoznaje się w momencie wypróżniania się więcej niż trzy razy w ciągu doby, a stolec zmienia swoją konsystencję na papkowatą, płynną lub wodnistą [5]. Natomiast biegunkę w osób z ileostomią rozpoznaje się wtedy, gdy dobowa objętość stolca wynosi >1000ml, a jego konsystencja staje się wodnista [5]. Przyczyny rozwoju biegunek u stomików mogą być różne (np. zakażenia żołądkowo-jelitowe bądź nieprawidłowe nawyki żywieniowe), jednak zaostrzenie objawów i nie ustąpienie biegunki należy zawsze skonsultować z lekarzem. W przypadku biegunki wywołanej czynnikiem żywieniowym, postępowanie dietetyczne w pierwszej kolejności powinno opierać się na wyrównaniu niedoborów wody w organizmie poprzez zwiększenie ilości wypijanych płynów i ograniczeniu spożycia: owoców, warzyw, gruboziarnistych kasz i makaronów, pieczywa razowego oraz pikantnych potraw i napojów gazowanych. Szczególnie zalecane w tym czasie jest: pieczywo pszenne, zupa marchewkowa, biały ryż, banany, mus jabłkowy oraz kakao i napar z czarnych jagód [5,14,16]. W tym okresie można zastosować tzw. dietę BRAT (B- banany, R- ryż biały, A- apple/pieczone jabłka, T- tosty/pieczywo pszenne) [15]. Korzystne efekty obserwuje się również poprzez zmniejszenie ilości błonnika pokarmowego. Aby dostarczyć go mniej do organizmu należy: wybierać młode i delikatne warzywa, które nie zawierają zbyt dużo włókna strukturalnego, starać się obierać ze skórki niektóre warzywa i owoce np. jabłka oraz usuwać pestki np. z pomidorów. Aby zmniejszyć ilość błonnika zaleca się również spożywać gotowane warzywa lub w postaci soków. ZAPARCIA PRZY STOMII – PORADY DLA STOMIKÓW Zaparcia to stan niefizjologiczny, podczas którego stolec oddawany jest rzadziej niż trzy razy w tygodniu, jego konsystencja ulega zmianie (jest twardy, zbity) lub wypróżnienie sprawia ból [17]. Wśród osób ze stomią zaparcia najczęściej mają związek z niewłaściwą dietą, a ich eliminacja związana jest prowadzeniem odpowiedniego trybu życia i właściwymi nawykami żywieniowymi. W przypadku nawracających zaparć zaleca się zwiększenie spożycia produktów z pełnego przemiału np. grube kasze (gryczana), pieczywo pełnoziarniste, otręby i płatki owsiane. Wraz ze zwiększeniem podaży błonnika pokarmowego należy zwiększyć ilość wypijanych płynów. W codziennym menu stomików powinno znaleźć się więcej niż zwykle świeżych i suszonych owoców, świeżych warzyw oraz soków. Szczególne znaczenie mają mleczne produkty fermentowane, takie jak kefir, maślanka czy jogurt naturalny. Bezwzględnie w okresie występowania zaprać należy zrezygnować ze spożycia produktów, które działają zapierająco i są bardzo wolno trawione (groch, fasola, szparagi, orzechy, grzyby). Pomocny przy zwalczaniu i zapobieganiu zaparciom u stomików jest wysiłek fizyczny, który doskonale stymuluje perystaltykę jelit i przyśpiesza pasaż treści jelitowej [5,17]. Czasami może dojść do zablokowania stomii, w skutek niepełnego strawienie spożywanego pokarmu. Produkty, na które z powodu ryzyka zablokowania stomii muszą zwracać uwagę osoby z ileostomią to: seler, kokos, orzechy, fasola, kapusta, grzyby, oliwki, ananas, oliwki, ogórek, suszone owoce, zielona papryka, kukurydza, białe części pomarańczy [14]. GAZY JELITOWE – SZTUCZNY ODBYT Gazy jelitowe wytwarzane w przewodzie pokarmowym u osób z wytworzoną stomią przedostają się bezpośrednio do woreczka stomijnego (jest to proces niekontrolowany), często jednak produkowane są w nadmiarze i mają przykry, krępujący zapach. Istnieją różne metody likwidujące przykry zapach towarzyszący sztucznemu odbytowi np. osoby z kolostomią mogą używać woreczków wyposażonych w filtr węglowy, jednak jednym z najbardziej skutecznych sposobów jest zmiana nawyków żywieniowych. Obecność dużej ilości gazów w przewodzie pokarmowym może wynikać z połykania dużej ilości powietrza podczas jedzenia (np. podczas jedzenia w pośpiechu, prowadzenia rozmów podczas jedzenia). Skutecznym sposobem zmniejszenia dyskomfortu związanego ze stomią może być zmiana codziennych nawyków żywieniowych oraz wolniejsze spożywanie posiłków o regularnych porach oraz dokładnie ich przegryzanie. Należy zaznaczyć, że nadmiar gazów o niekorzystnym zapachu np. siarkowodoru powstaje w jelicie w wyniku bakteryjnej fermentacji składników niektórych produktów, dlatego osoby z wyłonioną stomią powinny unikać lub ograniczyć spożycie: grochu, fasoli, bobu, kapusty, brukselki, pora, kalafiora, szparagów, brokułów, czosnku, cebuli, serów pleśniowych, ryb (karpia, mintaja, śledzia i sardynek w oleju), jaj, grzybów, produktów tłustych, napojów gazowanych, napojów alkoholowych oraz kawy [5]. Aby dodatkowo wspomóc walkę z gazami jelitowymi można przez 4-8 tygodni stosować probiotyki z bakteriami kwasy mlekowego (Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus bifidus), które korzystnie wpływają na mikroflorę jelit [14]. Wyodrębniono produkty, które skutecznie pomagają zlikwidować przykre zapachy gazów jelitowych u osób korzystających ze stomii, a są to sałata, pietruszka, żurawina i sok żurawiny oraz jogurty naturalne. Zaleca się zwiększyć spożycie tych produktów w okresie nasilonych gazów i nieprzyjemnych zapachów stolca. Zawsze w pierwszej kolejności po wyłonieniu stomii i rozpoczęciu żywienia należy swój organizm bardzo uważnie obserwować oraz notować indywidualną tolerancję na poszczególne pokarmy. Jeżeli bezpośrednio po wykonaniu operacji jakiś rodzaj pokarm nie jest dobrze tolerowany przez jelita, należy zrobić przerwę w jego spożyciu i spróbować ponownie za jakiś czas. Jeżeli pojawią się komplikacje np. biegunka czy zaparcia należy zgodnie z powyższymi zasadami modyfikować swój jadłospis. Jeżeli po wprowadzeniu zmian żywieniowych nie obserwuje się poprawy należy bezwzględnie skontaktować się z lekarzem. Dbając o codzienną higienę oraz właściwy sposób odżywiania, stomia jelitowa i codzienne życie z sztucznym odbytem nie powinno stanowić trudności. Stomia jelitowa – rodzaje, odżywianie i pielęgnacja sztucznego odbytu. Opracowała dla portalu Zwrotnik Raka mgr Małgorzata Solecka-dietetyk, specjalista ds. żywienia w chorobach onkologicznych Centrum Zdrowia Avatar, Żywieniowa poradnia onkologiczna (@ Piśmiennictwo i bibliografia J., Bajon A.: Opieka pielęgniarska w okresie okołooperacyjnym nad pacjentem z wyłonioną stomią jelitową, Polski Merkiusz Lekarski 2009, 26: 155-575, 2. Kozłowski Wilkołaska E.: Poradnik dla osób ze stomią, Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli, Lublin 2012, 3. Dabirian A., Yaghmaei F., Rassouli M., et al.: Quality of life in ostomy patients: a qualitative study, Journal of Patient Preference and Adherence 2011, 5: 1–5, 4. Pachocka L., Urbanik A.: Stomia jelitowa – epidemiologia, rys historyczny, zasady wyłaniania i rodzaje stomii jelitowych, Problemy Higieny i Epidemiologii 2014, 95: 586-590, 5. Jarosz M.: Żywienie chorych ze stomią, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, 6. Bielecki K.: Dobra stomia jelitowa. Proktologia, Suplement, V Sympozjum Polskiego Klubu Koloproktologii 2004, 1: 27-28, 7. Szczepkowski M.: Dobra stomia, Postępy Nauk Medycznych 2006, 5: 240-250, 8. Szczepkowski M. Stomia jelitowa – wyzwanie nie tylko dla chirurga, Proktologia Lek Rodzin 2004, 4: 57-69, 9. Banaszkiewicz 11 Z., Jarmocik P., Cierzniakowska K., i wsp.: Osoba ze stomią w XXI wieku, Ann Akademia Medyczna w Bydgoszczy 2004: 18, 10. Bazaliński D, Barańska B, Cibora E. Stomia jelitowa nie musi być przyczyną niepełnosprawności, Medycyna Rodzinna 2006, 3: 58-63, 11. Kokot F. Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003, 12. Kołodziejczyk M., Ciesielski P., Kosim A.: Postępowanie terapeutyczne w przypadku powikłań skórnych oraz trudno gojących się ran wokół stomii, Nowa Medycyna 2013, 2: 52-55, 13. Akbulut G.: Nutrition in Stoma Patients: A Practocal View of Dietary Teraphy, International Journal of Hematology and Oncology 2011, 1: 61-66, 14. Jarosz M.: Praktyczny podręcznik dietetyki, Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2010, 15. Kłęk S., Jankowski M., Kruszewski i wsp.: Standardy leczenia żywieniowego w onkologii, Via Medica 2015 , 4: 320-337, 16. Ciborowska H., Rudnicka A.: Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, 17. Jarosz M., Dzieniszewski J., Rychlik E.: Zaparcia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010. Tłumaczenia w kontekście hasła "stomijny" z polskiego na angielski od Reverso Context: Sprzęt stomijny dla pacjentów ubezpieczonych w NFZ jest w 100% refundowany. Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaworek stomijny (język polski)[edytuj] wymowa: znaczenia: fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy ( med. woreczek umieszczany wokół wyłonionej stomii w celu kontroli wypróżnień lub oddawania moczu odmiana: ( przypadekliczba pojedynczaliczba mnogamianownikworek stomijnyworki stomijnedopełniaczworka stomijnegoworków stomijnychcelownikworkowi stomijnemuworkom stomijnymbiernikworek stomijnyworki stomijnenarzędnikworkiem stomijnymworkami stomijnymimiejscownikworku stomijnymworkach stomijnychwołaczworku stomijnyworki stomijne przykłady: ( Worek stomijny nakleja się na dokładnie oczyszczoną i wysuszoną skórę wokół stomii[1]. składnia: kolokacje: ( worek stomijny z przylepcem • zmienić worek stomijny synonimy: antonimy: hiperonimy: hiponimy: holonimy: meronimy: wyrazy pokrewne: związki frazeologiczne: etymologia: uwagi: por. worek ileostomijny tłumaczenia: angielski: ( stoma bag źródła: ↑ hasło ileostomia w polskiej Wikipedii Źródło: „ Kategoria: polski (indeks)Ukryte kategorie: polski (indeks a tergo)Język polski - rzeczownikiJęzyk polski - rzeczowniki rodzaju męskiegoJęzyk polski - rzeczowniki rodzaju męskorzeczowegoJęzyk polski - frazy rzeczownikowe
Pastę uszczelniającą należy nałożyć praktycznie na sam brzeg otworu tak, aby już po naklejeniu płytki na skórę pasta nie rozpłynęła się w kierunku dalszym od stomii. Gdyby tak się stało, nie spełniałaby wtedy swojej funkcji uszczelniającej. Ten sposób aplikacji pasty stomijnej jest polecany przy ileostomii lub urostomii.
Witam, osoby z kolostomią przeważnie oddają 1-3 stolców dziennie, osoba z ileostomią wydala stolec praktycznie stale w postaci płynnej lub półpłynnej w objętości ok. 200-1000 ml dziennie. Częstość wypróżnień u osób z kolonoskopią i bez stomii może wahać się od 2-3 dziennie do 2-3 tygodniowo i jest to uznawane za normę, ilość wypróżnień jest inna dla każdego z nas. Przyczyny braku stolca od strony żywieniowej mogą być bardzo różne od nieprawidłowo skomponowanej diety spowalniającej pasaż jelitowy po zaparcia. Dolegliwość ta dosyć często dotyka osób z kolostomią, natomiast w przypadku ileostomii nie występuje prawie nigdy. Ogóle zalecenia żywieniowe dla osób ze stomią zakładają dietę bogatą zawierająca owoce i warzywa (forma podania odpowiednia do rodzaju stomii, chorób współistniejących i stanu chorego), produkty bogate w pełnowartościowe białko (chude mięso, drób, jaj, nabiał), odpowiednią ilość węglowodanów w tym błonnika. Jeśli dieta jest odpowiednio zbilansowana, przyczyną może być zaparcie (objawami są nie tylko bóle brzucha ale też wzdęcia czy gazy). Do przyczyn zaparć u stomików należą: mała ilość wypijanych płynów, mała ilość ruchu, niektóre stosowane leki. Jeśli mamy do czynienia z zaparciem lub podejrzewamy jego wystąpienie, powinno się: - wzbogacić dietę w błonnik - zwiększyć ilość wypijanych płynów - wykonać proste nie obciążające ćwiczenia, czasem wystarczający jest sam spacer - włączyć do diety soki owocowe - po konsultacji z lekarzem użycie leków przeczyszczających lub czoków do stomii. Jeśli u stomika występuje zaparcie do lekarza należy się udać wtedy, gdy trwa ono długo (powyżej tygodnia) lub często się powtarza. Należy jednak pamiętać ze zaparcia u osób z ileostomią praktycznie nie występują wtedy należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Pozdrawiam Zobacz Worek stomijny Esteem+ z filtrem 416707 30mm w najniższych cenach na Allegro.pl. Najwięcej ofert w jednym miejscu. Radość zakupów i 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji. Zabieg stomii jest równoznaczny z koniecznością użytkowania worka stomijnego. Początkowo może być on źródłem dyskomfortu. Wraz z upływem czasu można przywyknąć jednak to jego obecności oraz pielęgnacji. Nie ma potrzeby rezygnowania z dotychczasowego trybu życia. Priorytetem jest to, aby treści wydobywające się ze stomii zostały właściwie zabezpieczone. Odpowiada za to worek, który bezpośrednio przylega do brzucha. Jest on szczelny, dzięki czemu nie trzeba obawiać się o przeciekanie, czy też nieprzyjemne worków stomijnychWorek stomijny musi został właściwie dopasowany do rodzaju zabiegu. Wiele więc zależy, czy wykonano kolostomię, ileostomię, czy urostomię. Wspomniane akcesoria występują zarówno w standardowej wielkości, jak i mini. Trzeba zaznaczyć, że to specjalista lub pielęgniarka stomijna dopasowują worek, a następnie uczą jego obsługi. Jego wymiana nie będzie więc stanowić żadnego problemu. W zdecydowanej większości przypadków pacjenci robią to stomijny gładko przylega do powierzchni ciała, dzięki czemu jest wyjątkowo dyskretny. Nie trzeba obawiać się, że jego obecność zostanie zauważona przez otoczenie. Dzięki temu można poczuć się zupełnie tak, jak przed zabiegiem. Powrót do dawnego życia stanie się worka stomijnegoWorek stomijny wymaga regularnej wymiany, a wszystko zależy od jego rodzaju. Na początku proces ten może wydawać się skomplikowany, jednak po pewnym czasie nie będzie przysparzał najmniejszych trudności.– Worek do kolostomii – wymieniany jest 1-3 razy dziennie. Minusem jest fakt, że ich zakup bywa sporym obciążeniem finansowym. Z tego względu wiele osób decyduje się na zakup worków do ileostomii, które można opróżniać i stosować ponownie.– Worek do ileostomii – jest on wielokrotnego użytku, dzięki czemu można sporo zaoszczędzić. Worki otwarte należy opróżniać kilka razy dziennie.– Worek do urostomii – wymaga on wymiany kilka razy dziennie. W nocy istnieje możliwość jego podłączenia do zbiórki nocnej.
Worek stomijny Jednoczęściowy Nova1 Dansac zamknięty REGULAR Convex 6mm. Worki kolostomijne zamknięte stomijne systemu jednoczęściowego Dansac , zostały opracowane w życie w nowej technologii. Dzięki czemu płytka hydrokoloidowa nie przecieka i dostosowuje się do ciała.
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 08:24 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 9 minut Kamienie w woreczku żółciowym rozpoznaje się u 20 proc. czterdziestolatek. Osoby, u których stwierdzono tę chorobę, często przeżywają dylemat: zdecydować się na operację czy lepiej nie operować. Bo z jednej strony pęcherzyk żółciowy odgrywa w trawieniu ważną rolę. Z drugiej – organizm dobrze sobie radzi bez niego. Jakie jest najlepsze wyjście? Alliance Images / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Kamienie w woreczku żółciowym — objawy Kamienie w woreczku żółciowym — postępowanie Kamienie w woreczku żółciowym — diagnoza Leczenie kamieni w woreczku żółciowym Usuwanie kamieni z woreczka żółciowego Dieta po usunięciu kamieni z woreczka żółciowego Kamień w przewodzie Uciec od operacji Operacja pęcherzyka żółciowego – cena Czasem lepiej wyciąć, choć nie boli Kamienie żółciowe to złogi powstałe z kryształków cholesterolu i soli żółciowych Kamica żółciowa częściej występuje u kobiet. Nie bez znaczenia są uwarunkowania genetyczne — kamienie pojawiają się u osób, które w rodzinie miały przypadki tej choroby Początkowo objawy kamicy żółciowej mogą być łatwe do przegapienia — to przede wszystkim dyskomfort trawienny po posiłkach. Jeśli jednak kamień zablokuje odpływ żółci, dolegliwości nasilają się (silny ból, wymioty, nudności) Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Pęcherzyk żółciowy, popularnie nazywany woreczkiem, magazynuje żółć wyprodukowaną w wątrobie, potrzebną do trawienia tłuszczów. Podczas posiłków jest ona transportowana drogami żółciowymi z woreczka do dwunastnicy, gdzie zaczynają się procesy trawienne. W czasie tej wędrówki u niektórych osób nie wiadomo dokładnie, dlaczego wytrącają się kryształki cholesterolu i soli żółciowych, które zbijają się w grudki, tworząc złogi żółciowe (kamienie). Najczęściej mają one skład mieszany, ale zdarzają się jednorodne, np. tylko z kryształków cholesterolu. Mogą być drobne jak ziarnka piasku, grochu albo wielkości włoskiego orzecha. Kamica żółciowa to kobiecy problem – złogi 2-3 razy częściej tworzą się u pań niż u mężczyzn. Dopiero po 70. roku życia szanse u obu płci się wyrównują. Obserwuje się skłonność genetyczną do choroby. Jeśli rodzice albo dziadkowie cierpieli na tę dolegliwość, jest duże prawdopodobieństwo, że i ciebie nie ominie. Kamienie częściej tworzą się u osób otyłych, ale również u tych, które stosują głodówki czy drastyczne diety odchudzające oraz z chorobami metabolicznymi, np. cukrzycą. Bardziej zagrożone są panie, które rodziły, zażywają hormonalne środki antykoncepcyjne czy stosują terapię hormonalną. To wpływ hormonów płciowych na tworzenie się złogów. Kamienie w woreczku żółciowym — objawy Kamienie luźno spoczywające w pęcherzyku zwykle nie dają o sobie znać. Wtedy dowiadujemy się o nich przypadkowo, robiąc kontrolne badanie USG jamy brzusznej, gdy chcemy sprawdzić stan nerek czy wątroby. Czasem jednak podrażniają błonę śluzową woreczka, zaburzając jego pracę. Czujemy wówczas dyskomfort w jamie brzusznej, odbijanie, wzdęcia. Niektórzy skarżą się na uczucie pełności czy gniecenia w okolicy prawego podżebrza lub w nadbrzuszu. Wszystko to mogą być sygnały, że woreczek szwankuje. Wystarczy zjeść coś tłustego lub ciężkostrawnego albo po prostu za dużo i problem gotowy. Dolegliwości zwykle same mijają. Problem zaczyna się wtedy, gdy kamień czasowo zablokuje odpływ żółci z pęcherzyka do dróg żółciowych. Wtedy nagle łapie cię silny ból (kolka) w nadbrzuszu pod prawym łukiem żebrowym, który może promieniować do pleców i prawej łopatki, nawet do szyi i obojczyków. Zwykle towarzyszą mu nudności, czasami wymioty. Atak trwa od 10 minut do 3 godzin. Zwykle dochodzi do niego na skutek błędu dietetycznego, np. po obfitej kolacji, ale może też nie mieć związku z jedzeniem. Szukasz placówki, w której można usunąć kamienie z woreczka żółciowego? Zapoznaj się z ofertami klinik w Twojej okolicy. Dalsza część artykułu pod materiałem wideo. Kamienie w woreczku żółciowym — postępowanie Jeżeli napady bólu przedłużają się, zwłaszcza ponad 5 godzin, wówczas istnieje duże prawdopodobieństwo, że w wyniku zatkania przez kamień przewodu pęcherzykowego rozwinął się ostry stan zapalny pęcherzyka. Wtedy zwykle do dolegliwości bólowych dołączają się wymioty, wzdęcia, dreszcze i gorączka. W wyniku zablokowania odpływu żółci w woreczku gromadzi się coraz więcej płynu zapalnego. Pęcherzyk powiększa się, jest napięty i twardy. Ponieważ barwniki żółciowe są systematycznie wchłaniane do krwi, w końcu w woreczku pozostaje wodnisty płyn. Taki stan określany jest przez specjalistów jako wodniak pęcherzyka żółciowego. Jeśli dojdzie do zakażenia jego treści, tworzy się w nim ropniak. Ostre zapalenie pęcherzyka może prowadzić do zapalenia dróg żółciowych, zapalenia trzustki i otrzewnej, dlatego dolegliwości nie wolno lekceważyć. Jeżeli napad kolki utrzymuje się dłużej niż 3 godziny, trzeba natychmiast wezwać pogotowie. Kamienie w woreczku żółciowym — diagnoza Już na podstawie klasycznych objawów, charakterystycznego bólu i powiększonego pęcherzyka, który daje sprężysty opór pod wpływem ucisku, lekarz rozpoznaje stan zapalny. Ale rozstrzygającym badaniem jest USG jamy brzusznej. Pozwala ocenić wielkość pęcherzyka i grubość jego ścian, lokalizację i wielkość kamieni oraz drożność przewodów żółciowych. W ponad 95 proc. przypadków udaje się wykryć nawet najdrobniejsze złogi (im większa rozdzielczość aparatu, tym dokładniejsze badanie). Obraz może być "nieczytelny" w przypadku dużej otyłości czy gdy w jelitach zgromadzi się duża ilość gazów. Ważne dla postawienia diagnozy są też badania laboratoryjne, tzw. próby wątrobowe. Tak popularnie mówi się o badaniu poziomu enzymów wątrobowych we krwi. W kamicy bez powikłań zwykle utrzymują się w normie. Normy mogą się nieznacznie różnić między sobą – zależą od aparatury i odczynników użytych do analizy. U osób z zapaleniem pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych stwierdza się wzrost wskaźników biochemicznych (np. bilirubiny i fosfatazy zasadowej) oraz zwiększa się liczba leukocytów we krwi. Aby rozstrzygnąć o obecności kamieni w woreczku żółciowym, konieczne są specjalistyczne badania. Jeżeli podejrzewasz u siebie takie schorzenie, jeszcze dziś umów się na USG jamy brzusznej. Badanie wykonasz w szybkim terminie, w wielu miastach na terenie całego kraju. Jeśli lekarz ma trudności ze zlokalizowaniem kamieni lub podejrzewa nowotwór pęcherzyka żółciowego, trzeba jeszcze zrobić tomografię komputerową. Leczenie kamieni w woreczku żółciowym Leczenie kamicy zależy od objawów choroby, umiejscowienia złogów i ewentualnych powikłań. Jeśli kolki przytrafiają się sporadycznie i nie są silne, można ratować się środkami rozkurczającymi oraz żółciopędnymi i przeciwzapalnymi z sylimaryną albo innymi preparatami ziołowymi o podobnym działaniu. Ulgę przynosi napar z dziurawca, mięty lub po prostu szklanka przegotowanej ciepłej wody z cytryną lub sokiem z żurawin bez cukru. Ale trzeba liczyć się z tym, że to pomaga tylko doraźnie, nie lecząc choroby. Zwykle jest tak, że jeżeli ktoś miał atak, z dużym prawdopodobieństwem ataki będą się powtarzały, nawet wtedy, gdy będzie się unikało tłustych potraw. Jeśli "złogi siedzą w pęcherzyku cicho", zwykle kamicy się nie leczy. Ale gdy powodują dyskomfort lub napady kolki, lepiej usunąć pęcherzyk, zanim dojdzie do powikłań, np. zapalenia czy przemieszczenia się kamienia do przewodu żółciowego. Operację wykonuje się natychmiast w przypadku wodniaka lub ropniaka woreczka. Ostre zapalenie najpierw próbuje się wyleczyć za pomocą silnych środków rozkurczowych, przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Dopiero po usunięciu stanu zapalnego proponuje się zabieg. Czasem jednak trzeba operować w stanie ostrym, a to grozi komplikacjami. Wspierająco na organizm w przypadku zapalenia pęcherzyka żółciowego i kamicy żółciowej działa LiverDetox - suplement diety Doctor Life dostępny na Medonet Market w atrakcyjnej cenie. Szybkiej wizyty u specjalisty wymaga pojawienie się żółtaczki (zażółcenie skóry lub spojówek), gdyż świadczy to o zaburzeniach pracy wątroby. Jeżeli nie jesteś przekonany, czy obecność kamieni w woreczku żółciowym może być twoim problemem, umów się na telekonsultację online u internisty. Uzyskasz tam odpowiedzi na swoje problemy oraz dowiesz się, jak powinno wyglądać dalsze leczenie. Usuwanie kamieni z woreczka żółciowego Wybór metody, jaką będzie usuwany pęcherzyk, zależy od zaawansowania choroby i ogólnego stanu zdrowia. Laparoskopię stosuje się w pęcherzykach „łatwiejszych”, kiedy lekarz nie spodziewa się żadnych komplikacji ani powikłań mogących wystąpić w czasie operacji. Natomiast nie stosuje się tej metody w operacjach wykonywanych ze wskazań nagłych, np. w stanie ostrego zapalenia woreczka, ani u osób bardzo otyłych, gdy tusza mogłaby uniemożliwić dotarcie narzędzi do chorego pęcherzyka. Metoda laparoskopowa polega na wykonaniu czterech niewielkich nacięć skóry na brzuchu, przez które wprowadza się instrumenty. Operację zaczyna się od wypełnienia powietrzem jamy otrzewnej. Powłoki brzuszne unoszą się, brzuch robi się jak balon – dzięki temu lekarz może obserwować pole operacyjne i manipulować instrumentami. Tętnice i przewód pęcherzykowy zamyka się specjalnymi klipsami (nie podwiązuje się jak przy tradycyjnej operacji). Następnie pęcherzyk wycina się i usuwa. Metodę tradycyjną stosuje się w ostrych stanach związanych z kamieniami w woreczku żółciowym. Polega ona na jednym cięciu pod prawym łukiem żebrowym. Dieta po usunięciu kamieni z woreczka żółciowego Zanim układ pokarmowy przyzwyczai się do nowej sytuacji (żółć płynie bezpośrednio z wątroby do dwunastnicy), przez 4-6 tygodni trzeba wybierać potrawy lekko strawne (gotowane, duszone, pieczone, bez sosów i dodatku tłuszczu), chude mięso, ryby i nabiał, wędliny drobiowe, jeść 4-5 posiłków w małych porcjach i pić 2,5 l wody. Z owoców dozwolone są np. jabłka i gruszki bez skórki, banany, truskawki, maliny, melony, brzoskwinie, cytrusy. Warto pić kompoty, bo są najlepiej przyswajane przez organizm. Trzeba unikać warzyw wzdymających, surowej cebuli, majonezu, mocnej kawy, produktów gruboziarnistych. Potem można stopniowo wzbogacać jadłospis, obserwując, jak zachowuje się organizm. Większość osób po usunięciu pęcherzyka wraca do normalnej diety. Przy problemach z woreczkiem żółciowym można korzystać z owoców głogu, z których przygotujesz np. herbatkę. Suszone owoce głogu kupisz na Medonet Market. Kamień w przewodzie Jeśli lekarz przypuszcza, że kamień z pęcherzyka przedostał się do dróg żółciowych (kamienie rzadko tworzą się tam pierwotnie), dla potwierdzenia diagnozy przeprowadza się badanie zwane endoskopową cholangiopankreatografią wstępującą (ECPW). Lekarz wprowadza przez usta endoskop (do miejsca, gdzie drogi żółciowe uchodzą do dwunastnicy) i po podaniu kontrastu na ekranie obserwuje przewód żółciowy. Jeśli wstępne rozpoznanie zostanie potwierdzone, tą samą drogą wprowadza się koagulator (elektryczny nóż chirurgiczny), którym nacina się zwieracz dróg żółciowych. Jego ujście gwałtownie się rozszerza i małe kamienie same wpadają do dwunastnicy, większe wyjmuje się za pomocą specjalnego koszyczka, czasem trzeba je rozkruszyć. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Jeśli nie ma komplikacji, trwa ok. pół godziny. Od razu przynosi ulgę, zmniejszając dolegliwości bólowe, ale nie rozwiązuje problemu, bo kolejne kamienie mogą zablokować drogi żółciowe. Dlatego po ustąpieniu zapalenia trzeba jeszcze usunąć pęcherzyk z kamieniami. W sporadycznych sytuacjach kamienie z dróg żółciowych usuwa się operacyjnie. Uciec od operacji Niektóre osoby, aby uniknąć operacji, próbują rozpuszczania kamieni w woreczku żółciowym za pomocą preparatów doustnych (można kupić w niektórych sklepach zielarskich i ze zdrową żywnością). Większość lekarzy podchodzi jednak do tego typu terapii sceptycznie. Kamienie rozpuszczają się powoli, więc leczenie trwa miesiące, a nawet lata. Ponadto udaje się rozpuścić tylko małe złogi cholesterolowe bez zwapnień, i to nie u wszystkich. Jeśli kuracja się powiedzie, nie ma gwarancji, że nie utworzą się nowe kamienie. U 10-15 proc. osób nowe złogi tworzą się w ciągu roku, u 50 proc. po 5 latach od zakończenia kuracji. Z kolei kruszenie kamieni za pomocą fali ultradźwiękowej (wytwarzana przez specjalne urządzenie kierowana jest na pęcherzyk żółciowy i znajdujące się w nim złogi) grozi poważnymi powikłaniami (kawałek kamyka może utkwić w przewodzie żółciowym i wywołać bolesną kolkę, żółtaczkę mechaniczną, zapalenie trzustki). Dlatego chirurdzy są przeciwni stosowaniu tej metody. Operacja pęcherzyka żółciowego – cena Czasem lepiej wyciąć, choć nie boli Najwięcej wątpliwości budzi kwestia, co robić, gdy pęcherzyk pełen złogów nie daje żadnych dolegliwości. Zwolennicy chirurgicznego leczenia kamicy bezobjawowej wysuwają argument, że u części osób z czasem choroba da o sobie znać i wtedy może grozić powikłaniami, więc lepiej do tego nie dopuścić, zawczasu usuwając pęcherzyk. Przeciwnicy twierdzą, że 80 proc. osób przez całe życie nie będzie miało kolki, więc nie warto operować. Brakuje dowodów naukowych na to, że przewlekła kamica prowadzi do raka pęcherzyka. Taką hipotezę można wysnuć na podstawie danych statystycznych. Dlatego chirurdzy czasem sugerują usunięcie pęcherzyka, mimo że nie boli. Wskazaniem do operacji jest cukrzyca typu 2 (sprzyja stanom zapalnym) oraz stwierdzenie w badaniu USG zgrubiałych ścian pęcherzyka (może to świadczyć o przewlekłym stanie zapalnym, który czasem prowadzi do rozwoju nowotworu). Ponadto wskazaniem są niektóre choroby z autoagresji, planowana transplantacja narządów, operacja kardiochirurgiczna czy dializy. Operację zaleca się pacjentom z pęcherzykiem porcelanowym (sole wapnia odkładają się w ścianie woreczka) ze względu na duże zagrożenie rakiem pęcherzyka oraz z dużymi kamieniami (powyżej 3 cm), gdyż w badaniach populacyjnych też wykazano u tych osób większe ryzyko rozwoju choroby nowotworowej. Profilaktyczne usunięcie pęcherzyka powinno się rozważyć także wtedy, gdy w bliskiej rodzinie zdarzały się choroby nowotworowe dróg żółciowych. kamienie w woreczku żółciowym kamienie żółciowe układ pokarmowy choroby układu pokarmowego żółć pęcherzyk żółciowy Pęcherzyk żółciowy (woreczek żółciowy) - jakie są objawy chorób? Najpopularniejszym schorzeniem pęcherzyka żółciowego jest kamica. Tę chorobę i dolegliwości z niej wynikające zna bardzo wiele osób. Ale na tym nie kończą się... Kolka wątrobowa (żółciowa) Kolka wątrobowa (żółciowa) objawia się nagłym i bardzo silnym bólem pod żebrami, trwającym nawet kilka godzin. Jest to następstwo zaburzonej pracy woreczka... Kazimierz Janicki Operacja woreczka żółciowego - ile kosztuje? Wskazania i przebieg Obecność kamieni w woreczku żółciowym jest wskazaniem do operacji. Tę coraz częściej przeprowadza się metodą laparoskopową. Jakie objawy świadczą o kamicy... Olga Szymkowiak Kasza w woreczku jest najlepsza. Czy na pewno? Warto przestawić się na kaszę sypką, pakowaną luzem. Dlaczego? Gotowanie plastikowych woreczków nie jest najlepszym rozwiązaniem. Za sprawą wysokiej temperatury,... PAP Pęcherzyk żółciowy Pęcherzyk żółciowy Kamienie w woreczku Czy to kamień żółciowy? Lek. Robert Gradzik Żywienie w kamicy żółciowej Kamica żółciowa powstaje na skutek wytrącania się złogów w obrębie dróg żółciowych: w pęcherzyku żółciowym oraz w przewodach zewnątrz- i wewnątrzwątrobowych. Katarzyna Wolnicka Zapalenie dróg żółciowych Zapalenie dróg żółciowych to dolegliwość, która charakteryzuje się zaleganiem żółci w przewodach wewnątrz wątroby. Przyczyną schorzenia są drobnoustroje... Mogą być sygnałem świadczącym o raku trzustki. Nowe ustalenia naukowców Chorzy na raka trzustki niemal sześć razy częściej mają wykrywane kamienie żółciowe w ciągu roku przed diagnozą nowotworu, niż osoby bez raka trzustki –... PAP Po czym poznać, że twoja wątroba jest na wykończeniu? [INFOGRAFIKA] Wątroba to jeden z najbardziej zapracowanych naszych organów. Metabolizuje, filtruje, usuwa toksyny, wspomaga odporność, a do tego magazynuje wiele niezbędnych... Worek jednoczęściowy urostomijny, przezroczysty, duży WELLAND MEDICAL zalety: innowacyjny filtr Dual-Carb skutecznie chroni przed emisją przykrych zapachów ze sprzętu stomijnego; miękka fizelina chroni skórę przed uszkodzeniami i podrażnieniami; jednoczęściowy system to gwarancja sprawnego użytkowania sprzętu stomijnego; nie

Urostomia to wyprowadzenie dróg moczowych przez powłoki brzuszne z pominięciem cewki moczowej, pęcherza, a czasem nawet odprowadzanie moczu prosto z nerki. Urostomia bywa niezbędna w niektórych przyp…

Stomia czasowa a stomia ostateczna. W odniesieniu do operacji słowo „stomia” oznacza sztuczne otwarcie lub odbyt. Jest również często określane jako „wyjście boczne. Stomia opisuje chirurgicznie utworzone otwarte połączenie między wewnętrznym narządem, a skórą zewnętrzną. To połączenie służy do odprowadzania wydzieliny Twojego forum FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj Komplikacje po wyłonieniu stomji. Forum Strona Główna -> Częste pytania Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat Autor Wiadomość RyszardDołączył: 09 Mar 2011Posty: 5 Wysłany: Sro Mar 09, 2011 8:45 pm Temat postu: Komplikacje po wyłonieniu stomji. Witam. W grudniu ubiegłego roku miałem operację jelita grubego / kolostomia pętlowa / . Powstała stomie powoduje , że wypada mi jelito przy każdej wymianie worka wisi coraz więcej .Zgłosiłem sie z tym problemem do szpitala gdzie dyżurny chirurg włożył mi jelito do dziury w brzuchu, pielęgniarka założyła worek stomijny i oświadczyła , żę wycinam za duże dziury w workach ostatnio wynosiła 60mm ponieważ taka była wielkość końcówki jelita na brzuchu z tm problemem należy zgłaszać sie w Przychodni lekarskiej. Po powrocie do domu zauważyłem , że jelito nadal wychodzi z dziury w brzuchu a ostatnio osiągnęło długość dwóch mandarynek tak ,że doszło do odklejenia worka pełnego treści . Strasznie się tym wystraszyłem do szpitala nie miałem po co jechać ponieważ dano mi do zrozumienia , że to trzeba zgłosić w Przychodni do której należę. Sam podjąłem sie włożenie jelita do dziury w brzuchu ponieważ widziałem jak to robił lekarz. No niestety tu był problem strasznie dużo tego jelita wisiało , było bardzo twarde i w żaden sposób nie mogłem sobie z tym problemem poradzić. Spróbowałem na leżąco zauważyłem , że jelito trochę sie zaczęło chować i stało sie miękkie w rekawiczkach chirurgicznych udało mi sie znależć dziurę przez , którą wychodzi jelito , delikatnie zacząłem upychać z powrotem do brzucha ogromna część jelita grubego . I tu powstał problem , w którą stronę upychąć jelito w lewo , w prawo czy do góry , czy w dolną część brzucha ten problem jeszcze nie został rozwiązany . Piątym palcem wyczułem , że jelito wypychne jest prawdopodobnie przez żołądek , lub pęcherz moczowy ponieważ leży blisko tych części ciała . Przeżywam to przy każdej wymianie worka , gdzie muszę upychać jelito do dziury , powstała stomia wklęsła , a na górze tworzy sie duży grzyb z jelita wielkości 60mmi około 80mm długości . Tworzą się rany przechodzę piekło na ziemi ogromny koszmar , jak słyszę chirurg to dostaje wysypki po co ludzi tak męczyć i z dziurami w brzuchu wypuszczać ze szpitala. Nigdy na nic nie chorowałem , choraoba dopadła mnie nagle jestem wysportowany codziennie przejeżdżałem rowerm około 2o-30 km , byłem w Częstochowie i innych miejscowaościach na rowerze zachorowałem nagle i żona zadzwoiniła na pogotowie o godz. 16 oo a 21 miałem operacje rak jelita grubego , po operacji jak zobaczyłem worek to mało z okna w szpialu nie wyskoczyłem i do tej pory mam problem zostałem okrutnie okaleczony , nie mogę dopasować ,żadnego woraka ponieważ nie mieszczą wypadającego jelita , a jak zmieszczą to worek sie odkleja. Co w takiej sytuacj zrobić , obecnie mama zaaplikowaną chemioterapią , muszę leżeć dwa dni w szpitalu co dwa tygodnie , a to co przezywam z tymi workami to horor , kila w ciągu dnia , a nawet w nocy łącznie z wkładniem jelita do dziury to zajmuje około 1/2 godzony i dłużej . I niech nikt nie twierdzi , że stomia to nie choroba, to świadome okaleczanie pacjentów , inwalidztwo z domu nie wychodzę w każdej chwili może odpaść worek . Może ktoś na tym forum ma jakiś pomysł jak dobrać sprzęt , moja pielęgniarka powiedziała ,że czegoś takiego nie widziała , co jest powodem wypadanie jelita i w którą stronę wkładać do brzucha ? Pozdrawiam. Powrót do góry KwirynSite AdminDołączył: 03 Sie 2007Posty: 198 Wysłany: Sob Mar 12, 2011 8:39 pm Temat postu: Wypadanie jelita grubego Wypadanie jelita grubego, to żadna nowość, bo może jelita wypadać, albo wpadać do środka. kilka lat temu wypadała mi stomia poszedłem więc do mojego lekarza rodzinnego, a ten dał mi skierowanie do szpitala na chirurgię i tam ponownie przyszyli, ale mocniej stomię i po dzień dzisiejszy mi nie wypada. Upychanie jelita spowrotem to robota , że tak powiem "głupiego", bo wiadomo przecież, ze nie umocowana i tak po chwili wypadnie, albowiem parcie jelit jest bardzo duże. Stąd większość stomików ma przepuklinę okołostomijną, bo jelita wykorzystują osłabioną przeponę brzuszną wyprowadzoną stomią. jaka moja rada nie zwlekając pójść do lekarza pierwszego kontaktu - rodzinnego niech on skieruje do odpowiedniego to cudowne remedium na wszystkie nasze problemy Powrót do góry RyszardDołączył: 09 Mar 2011Posty: 5 Wysłany: Nie Mar 13, 2011 9:59 am Temat postu: Witam. Uprzejmie dziękuję za , że nie ja pierwszy i ostatni z taka przypadłością ? Pozdrawiam Powrót do góry KwirynSite AdminDołączył: 03 Sie 2007Posty: 198 Wysłany: Nie Mar 13, 2011 7:05 pm Temat postu: Wypadanie stomii Witam! jeszcze wiele innych przypadłości może spotkać, dlatego należy prowadzić oszczędny tryb życia tzn. unikać dźwigania ciężarów na większe odległości podobnie jak młodociani w pracy oraz zażywać dużo, jak najwięcej spacerów, jazdy rowerem, wszystko to daje większy ruch jelit, a zarazem wzmacnia przeponę. Powodzenia !_________________Uśmiech to cudowne remedium na wszystkie nasze problemy Powrót do góry RyszardDołączył: 09 Mar 2011Posty: 5 Wysłany: Sro Mar 16, 2011 10:50 am Temat postu: Witam. Czy przypadkiem nie jest Pan zorientowany , które Stowarzyszenie Stomików wystąpiło z pozwem zbiorowym o zadość uczynienie za doznane krzywdy , cierpienia wadliwy sposób leczenia przez służbe zdrowia ? Powrót do góry KwirynSite AdminDołączył: 03 Sie 2007Posty: 198 Wysłany: Czw Mar 31, 2011 8:47 pm Temat postu: wypadanie stomii Niestety muszę pana rozczarować, nic nie wiem o takim pozwie zbiorowym, a szanse na wygranie są to cudowne remedium na wszystkie nasze problemy Powrót do góry RyszardDołączył: 09 Mar 2011Posty: 5 Wysłany: Sob Kwi 09, 2011 5:16 pm Temat postu: Witam. Jest wygrany proces za spartaczoną operację na jelitach żądali 500,000 zł. Sąd zasądził 250, jedzie za granicę się leczyć. Powrót do góry Wyświetl posty z ostatnich: Forum Strona Główna -> Częste pytania Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Strona 1 z 1 Skocz do: Nie możesz pisać nowych tematówNie możesz odpowiadać w tematachNie możesz zmieniać swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz głosować w ankietachMożesz dodawać załączniki na tym forumMożesz ściągać pliki na tym forum Załóż bezpłatnie forum phpbb2 lub phpbb3 na kolekcja sukienek na wesele od sklep z kosmetykami dla mężczyzn - stylizacje od Avomoda na 2022 Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group Można stosować : paracetamol (np. Apap) metamizol (Pyralgina) Fervex, Gripex i Theraflu to preparaty złożone - wieloskładnikowe. Oparte są na bezpiecznym w chorobie Crohna i WZJG paracetamolu, ale zawierają również dodatkowe leki, m. in. przeciwkaszlowe czy udrażniające przewody nosowe, a często także zioła, aromaty i słodziki.

Strona główna Zdrowie Gastrologia STOMIA (przetoka) - jak żyć ze stomią? Stomia nie oznacza końca aktywności życiowej. Stomię tworzy się, gdy w wyniku zmian chorobowych, np. nowotworu, konieczne jest usunięcie fragmentu jelita cienkiego, grubego, odbytu lub części układu moczowego. Jeśli przestrzegasz pewnych zasad, również z przetoką możesz, jak dawniej, cieszyć się życiem. Jak wygląda codzienne życie ze stomią? Stomia nie oznacza końca aktywności życiowej. Jak wygląda codzienne życie ze stomią ? Spis treściStomia - co to takiego?Stomia - rodzaje sprzętuWsparcie psychiczne chorych na stomię Osób, u których wyłoniono stomię (tak to się fachowo określa), jest na świecie niemal milion. Rozwój chorób cywilizacyjnych sprawia, że będzie ich coraz więcej. W Polsce obecnie żyje ze stomią około 20 tys. chorych. Większość z nich to kobiety po 50. roku życia. Nasza niewiedza na ten temat wynika głównie z faktu, że ludzie wstydzą się stomii. Jest ona dla nich źródłem stresu, a jeśli nawet nauczą się z nią żyć, ukrywają to. Wtajemniczeni są jedynie lekarze, pielęgniarki i najbliższa rodzina. Wiele osób, nie mając odpowiedniej wiedzy i fachowej pomocy, ogranicza kontakty towarzyskie, rezygnuje z podróży, hobby czy pracy. Zupełnie niepotrzebnie. Stomia - co to takiego? Stomia (z gr. stoma - usta, otwarcie lub otwór) to nowe ujście dla produktów przemiany materii. Tworzy się ją, gdy w wyniku zmian chorobowych, np. nowotworu, konieczne jest usunięcie fragmentu jelita cienkiego, grubego, odbytu lub części układu moczowego. Podczas operacji na powierzchni brzucha umieszcza się specjalny zbiornik na treść jelitową (kał) lub mocz. Najbardziej powszechna jest kolostomia, zwana też odbytem brzusznym. Powstaje po usunięciu części jelita grubego. Pozostałą jego część zespala się z przednią ścianą jamy brzusznej, po lewej lub po prawej stronie. Przez kolostomię jest wydalany stolec. Przez ileostomię jest wydalana treść jelita cienkiego. Z powierzchnią brzucha łączy się w tym przypadku końcowy odcinek jelita cienkiego. Urostomia, zwana ureterostomią, polega na połączeniu moczowodów ze ścianą jamy brzusznej, by umożliwić odpływ moczu. Jest wykonywana jedynie u 10 proc. chorych. W rezultacie utworzenia stomii zmniejsza się zdolność magazynowania w organizmie moczu i treści jelitowej. Ich wydalanie jest niekontrolowane. Właśnie dlatego, po wyłonieniu przetoki, trzeba korzystać z tzw. sprzętu stomijnego, czyli woreczków na odchody przyklejanych z zewnątrz do brzucha. Stomia - rodzaje sprzętu Stomia nie powinna w żaden sposób ograniczać chorego. Dlatego ważne jest, aby sprzęt był odpowiednio dobrany. Czasem jego wybór trwa kilka miesięcy, ale nie jest to czas stracony. Sprzęt ma dawać poczucie komfortu i bezpieczeństwa, a więc musi być bardzo szczelny, nie może powodować podrażnień, a nawet powinien pielęgnować skórę wokół przetoki. Sprzęt dwuczęściowy składa się z płytki przyklejanej na skórę i dopinanego do niej worka. Płytka utrzymuje się na skórze kilka dni, worek zmienia się zwykle dwa razy dziennie. Sprzęt ten jest polecany osobom tuż po operacji, chorym z ileostomią i urostomią oraz takim, dla których ważne jest przede wszystkim poczucie bezpieczeństwa. Sprzęt jednoczęściowy to worek z przymocowanym do niego przylepcem, który przykleja się na skórę wokół stomii. Napełniony - delikatnie odkleja się i wymienia na nowy raz dziennie. Sprzętu jednoczęściowego zwykle używają osoby z kolostomią, a także lubiące pływać lub ubierać się w stroje dopasowane do ciała. Dieta chorego na stomię Dobrze, aby zawierała gruboziarniste, czerstwe pieczywo, kasze, chude mięso, ryby, nabiał, płatki kukurydziane i zbożowe, owoce, warzywa, wywary jarzynowe oraz chude buliony. Trzeba wypijać co najmniej 2 litry płynów na dobę. Niewskazane są potrawy tłuste i słodkie, napoje gazowane, dania ostro przyprawione, owoce pestkowe, warzywa wzdymające, takie jak groch, fasola, cebula, ważny jest sposób jedzenia. „Stomicy” powinni jeść co najmniej 3 posiłki dziennie, w regularnych odstępach, dokładnie przeżuwając, z zamkniętymi ustami, by nie łykać zbyt dużo powietrza. Najlepiej jeść zawsze o tej samej porze. Wprowadzając do diety nowe pokarmy, trzeba ich próbować oddzielnie i w niewielkich ilościach. Łatwiej wtedy wyeliminować te, które powodują wzdęcia, zaparcia czy biegunki. Uwaga! Tytoń szkodzi. Papieros wypalony na czczo może wywołać biegunkę. Wsparcie psychiczne chorych na stomię Tuż po operacji wiele osób przeżywa załamanie. Zadają sobie pytanie, jak dalej żyć, cierpią ze wstydu. Wtedy najważniejsza jest fachowa pomoc pielęgniarki, czasem też psychologa. Przed wypisaniem ze szpitala chory musi umieć sam zakładać worek na stomię oraz czyścić i pielęgnować skórę wokół niej. Uczy tego pielęgniarka. To również ona pomoże zaakceptować nową sytuację i wytłumaczy, że obsługiwanie stomii to zwykły, codzienny zabieg najlepszej sytuacji są ci, którzy mogą liczyć na pomoc rodziny. Statystyki pokazują, że to oni najszybciej wracają do zdrowia, akceptują nową sytuację, nie rezygnują z pracy, z życia towarzyskiego, zainteresowań. Osoby samotne, zwłaszcza kobiety, nie potrafią pogodzić się ze stomią. Potrzebują zarówno pomocy psychologa, jak i wsparcia, którego udzielają organizacje i wolontariaty stomijne. Adresy oraz informacje o ich działaniu każdy pacjent ze stomią powinien otrzymać jeszcze w szpitalu. Stomia - ruch na zdrowie Wspomaga trawienie, pozwala także uniknąć powikłań związanych ze stomią. Trzeba ćwiczyć przede wszystkim mięśnie brzucha. Ich osłabienie sprawia, że jelito może wysuwać się z otworu. Powoduje to dyskomfort, a czasem wymaga ponownego zabiegu operacyjnego. Wypadanie stomii zdarza się często u osób w podeszłym wieku, dlatego właśnie one nie mogą rezygnować z problemem, wynikającym z braku ruchu i niewłaściwej diety, jest stomia wklęsła, czyli jej wpadnięcie. Powoduje to wyciekanie zawartości woreczka, zwłaszcza w pozycji leżącej. Zdarza się to często osobom, które przytyły po dużo spacerować, włączyć się do lekkich prac domowych, ale unikać częstego schylania, dźwigania i ciężkich prac fizycznych (mogą powodować niebezpieczną przepuklinę, wymagającą operacji w ciągu kilku godzin). Ćwiczenia najlepiej wybrać z lekarzem prowadzącym i rehabilitantem. Gdy sprawność się zwiększy i nie będzie przeciwwskazań, można zacząć pływać, grać w tenisa, jeździć na rowerze. W Polsce prawie w każdym województwie działa od jednej do kilku poradni dla chorych ze stomią. Istnieje też Polskie Towarzystwo Opieki nad Chorymi ze Stomią POL-ILKO, w którym na zasadzie wolontariatu pomagają osoby ze stomią. Adresy i telefony wszystkich palcówek blisko twojego miejsca zamieszkania otrzymasz pod bezpłatnym numerem telefonu: 0-800-120-093 (w godzinach 9 - 17). Możesz też poszukać ich w Internecie na stronach: miesięcznik "Zdrowie" Agata Then | Konsultacja: dr nauk med. Wiesław Tarnowski Rozwiąż test o zdrowiu Więcej z działu Gastrologia

.
  • buk4oa5och.pages.dev/671
  • buk4oa5och.pages.dev/840
  • buk4oa5och.pages.dev/829
  • buk4oa5och.pages.dev/895
  • buk4oa5och.pages.dev/91
  • buk4oa5och.pages.dev/212
  • buk4oa5och.pages.dev/163
  • buk4oa5och.pages.dev/539
  • buk4oa5och.pages.dev/710
  • buk4oa5och.pages.dev/100
  • buk4oa5och.pages.dev/172
  • buk4oa5och.pages.dev/704
  • buk4oa5och.pages.dev/830
  • buk4oa5och.pages.dev/898
  • buk4oa5och.pages.dev/749
  • worek stomijny odkleja sie forum